Nie wiedziałam czy mogę mu zaufać.Kątem oka patrzyłam na basiora.Miałam nieokreślone uczucie.Był to niepokój, zmieszany z niepewnością.
-Nie.Po prostu nie wiem, czy mogę ci zaufać.-odpowiedziałam marszcząc brwi.Raven odszedł kilka kroków, po czym obrócił się w moją stronę.-Więc...pokażesz mi drogę do wolnej jaskini?-powiedział przytulając swój ogon do nogi.Nie wiedziałam, czy to dobry pomysł.Zobaczyłam jakiegoś wilka i od razu go będę ciągnąć do jaskini?No nie wiem...Gdy byłby to jakiś podejrzany typ, wszystko pójdzie na mnie.No, ale z drugiej strony nie wyglądał na aż takiego złego.Bez słowa pomaszerowałam w stronę "domów".Dałam wilkowi znak ogonem, aby szedł za mną.Robiło się już chłodnawo oraz ciemno.Zatrzęsłam się wchodząc do mojego mieszkanka.Zasnęłam. (...)
Rano gdy się obudziłam i wyszłam na zewnątrz, dostrzegłam szron który pokrywał trawę oraz chyba wszystko co możliwe.Ten cudny widok od razu dał mi dobry humor na początek dnia.Uśmiechnęłam się i wciągnęłam świeże powietrze.Zimne powietrze...przez nie kichnęłam kilka razy.Gdy się otrząsnęłam, poszłam poszukać czegoś na śniadanie.Zobaczyłam w Oleandra.-Hej, Meg!-usłyszałam słowa wydobywające się z jego ust.
-Tak?-cofnęłam się do niego.
-Co to za wilk...-powiedział siadając.Najprawdopodobniej chodziło mu o Ravena.
-Ra..Rave.-odpowiedziałam.
-To twój znajomy?
Znajomy?Znam go od wczoraj...Nie chciało mi się o nim teraz rozmawiać.-Tak...jakby.-powiedziałam odchodząc.-Przepraszam, ale głodna jestem.-i pobiegłam.
Gdy tak szłam, Raven mnie odnalazł.-Widzę, że mnie polubiłeś.-powiedziałam mrużąc oczy o uśmiechając się.
-Tak.-odpowiedział.I zapadła cisza.
Upolowałam bażanta.Zabrałam się do jedzenia.
-Nie podzielisz się?-zapytał ponosząc ogon i schylając się do mojej zdobyczy.
-Nie.-powiedziałam robiąc wredniejszy uśmieszek i przysunęłam do siebie ptaka.
-Jesteś zła.-powiedział również z uśmiechem.-Zaraz wracam.
< Raven? >
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz