Naoru uśmiechnął się czule do Serenity. Tańczyli w powietrzu, póki nie skończyła się piosenka. To był jego pierwszy taniec w powietrzu. Cieszył się, że mógł zatańczyć go właśnie z Serenity. Na jej słowa miał ochotę zaśmiać się delikatnie i wyznać, że to ona, lecz nie zrobił tego. Lepiej było, gdy Serenity nie wiedziała jakim uczuciem obdarza ją Naoru. Chciał, by jego aniołek był szczęśliwy i żył szczęśliwie u boku swojego wybranka. Gdy muzyka ustała, Naoru wraz z Serenity wrócili znów na ziemię.
- Nie ładnie jest kłamać Seruś. - powiedział Naoru, a dziewczyna spojrzała na niego zaskoczona.
- Jak to kłamać?- spytała, a on uśmiechnął się.
- Mówiłaś, że nie umiesz tańczyć. - odparł.
- Ponieważ nie umiem.- oznajmiła, a Naoru zaśmiał się.
- Naprawdę? Mogę przysiąc, że przed chwilą zatańczyłaś tak niesamowicie, że nawet anioły mogłyby ci pozazdrościć. - powiedział, a jego towarzyszka zarumieniła się.
- Miło to słyszeć Nao. - odparła, a Naoru sięgnął po dłoń Serenity, po czym złożył na niej delikatny pocałunek.
- Taniec z tobą to czysta przyjemność. - powiedział z uśmiechem. Zauważył, że gest, który wykonał wywołał większe rumieńce na twarzy białowłosej. Naoru uśmiechnął się czule. - Róż idealnie pasuje do twoich policzków. - powiedział i wyprostował się. - Twój wybranek również ma szczęście, gdyż trafiła mu się prawdziwa perła. - powiedział czule. Seruś spojrzała w bok. Uwielbiał taki widok. Serenity wyglądała naprawdę uroczo z rumieńcami. Naoru wystawił rękę w kierunku przyjaciółki.
- Masz ochotę na spacer? - spytał, a Serenity niepewnie ujęła jego rękę. Wybrali się na spacer, po krainie, która ciągle zaskakiwała Naoru. Dowiedział się ostatnio bardzo dużo na temat Przywiązania. W myślach wyobrażał sobie, jak wyglądałoby jego Przywiązanie z Serenity. Dałby wszystkie skarby świata, by tylko to nastąpiło. Gdy dotarło do niego o czym myśli pokręcił głową.
- Wszystko w porządku Nao? - spytała dziewczyna, a Naoru lekko zarumieniony odpowiedział, że tak. Jak on może myśleć o Przywiązaniu z Serenity? Kochał ją, lecz jej serce należało do innego. Często zastanawiał się co by się stało, gdyby wyznał jej co czuje. Bał się, że Serenity nie odwzajemniłaby jego uczucia i w najgorszym wypadku ich przyjaźń zostałaby zerwana. Serenity była dla Naoru jak najkruchszy kamień szlachetny. Piękny i zjawiskowy, lecz delikatny. Nie chciał jej skrzywdzić i nie chciał, by ktoś skrzywdził ją. Obiecał sobie, że będzie jej strzegł, aż jego rolę przejmie jej wybranek.
<Serenity?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz