Zatrzymałem się po czym wzdychnąłem głęboko. Wadera podeszła do mnie a ja spojrzałem się na nią spode łba
- Martwię się o ciebie... O to, co mógłbym ci zrobić... - Odwróciłem głowę w przeciwnym kierunku
- A co takie byś mi mógł... zrobić?
Powtórnie wzdychnąłem i nawet nie odwracając się w stronę wadery odpowiedziałem
- Nie jestem zwyczajnym wilkiem
- To tak jak ja - Zaśmiała się cichutko
Odwróciłem głowę w jej stronę a później całe ciało
- Nie rozumiesz - Pokręciłem lekko głową
- Skąd wiesz?
- Przestań się ze mną droczyć - Położyłem uszy po sobie warcząc
- Okej... - Skuliła się lekko
Wzdychnąłem aby się uspokoić
- Przepraszam... Mam, mam dość trudny charakter. A tak poza tym... Jestem Alekei - Skłoniłem się lekko
Wadera uśmiechnęła się
- Ja nazywam się Keria
- Czyli, że szukasz watahy?
- Tak...
- Moi rodzice pewnie zgodzą się abyś dołączyła - Uśmiechnąłem się lekko
<Keria?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz