- Ależ oczywiście! - odpowiedziałam. Cieszyłam się, że ten mały zamieszka z nami. Miałam też nadzieję, że dzieci będą dla niego miłe. Teraz należał do rodziny. Podeszłam do reszty, aby coś zjeść. Smutno było patrzeć na te korzonki, ale tylko to mieliśmy do jedzenia. Posiliłam się i wyszłam z jaskini. Po minucie dołączył do mnie Narcyz. Zaczeliśmy rozmawiać.
< Narcyz, dokończ > |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz