- Czy ty... - Jaskier wstrzymał się od wypowiedzenia pełni zdania
Patrzał się na mnie jakby prosił o litość. Wbiłem w niego swój wzrok. Chwilę myślałem po czym odwróciłem wzrok w kierunku ciemnej, opuszczonej jaskini przed nami.
- Masz na myśli to, że nie jestem zbyt do nikogo podobny? - Ponownie spojrzałem się na niego
W tym momencie Jaskier jakby na widok mojego wzroku przeraził się. Powoli położył uszy po sobie po czym przełknął ślinę. Wzdychnąłem głęboko siadaj,ąc na ziemi
- Czasem... czasem sam się o to pytam... - Powtórnie wbiłem swój wzrok w jaskinię - Bo widzisz, nie jestem do nikogo podobny. Ani to z charakteru, ani to z wyglądu, ani to z żywiołów... Jestem tak jakby, pomyleńcem. Ale zrozumiałem co jest nie tak kiedy pierwszy raz się przemieniłem. Wtedy też rodzice powiedzieli mi dlaczego taki jestem...
- I-i? - Zapytał podchodząc powoli w moją stronę
Spojrzałem na niego spode łba
- To nie ma znaczenia - Po tych słowach wstałem i wyprostowany spojrzałem się na Jaskra - Ale jeżeli chcesz się czegoś o moim życiu dowiedzieć to pytaj mnie a nie kogoś innego, okej?
- J-jasne - Skinął głową
Chwilę miałem pokerową twarz lecz tuż po kilku sekundach uśmiechnąłem się
- No weź, chyba się mnie nie boisz? - Po tych słowach ruszyłem dalej
<Jaskier?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz