My? Razem? Spojrzałam z niedowierzaniem na basiora. Był miły, zyskał nawet moją sympatię, ale... nie kochałam go. W końcu jak można kochać kogoś, kogo prawie się nie zna? Sama nawet nie wiem kiedy z moich, i tak już zmęczonych płaczem, oczu znów lekko popłynęły łzy.
- Kanuś, nie płacz - powiedział uspokajająco basior - Wszystko się ułoży
- Ale... ja Ciebie nawet nie pamiętam! Ja... ja Ciebie nie kocham... - wydusiłam z siebie - Jak możemy być razem?
- Na pewno sobie wszystko przypomnisz niebawem - stwierdził już mniej pewnie Oleander - i będzie jak dawniej...
- A co jeśli sobie nie przypomnę? Jeśli nie odzyskam pamięci? Co wtedy?
Wilk przez chwilę milczał. Spojrzał na mnie swymi niebieskimi oczami z jakimś niepisanym bólem.
- Nie wiem... Nie mam pojęcia... - odpowiedział cicho
Basior wbił wzrok w ziemię i westchnął ciężko. Nastała cisza. Okropna, dołująca cisza. Nagle przerwał ją Oleander mówiąc:
-(...)
<Oluś?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz