Powoli przebudzałam się z otumanienia. Obok mnie leżał Zefir.
- Zefirze... - zaczęłam - co się dzieje?
- Nie wiem... - odpowiedział
Nagle do jaskini weszły trzy wilki (w tym jedna wadera)
- Nie no, proszę... - jęknęłam gdy uświadomiłam sobie kim są wilki. Otóż byli to porywacze którzy mają do czynienia z moją rodziną od bardzo dawna. Już moja prababka Kreska padła ich ofiarą. Do dziś nie wiadomo co jest powodem porwań, do których dochodziło zawsze za sprawą tych trzech wilków i którymi zawsze padali członkowie mojej rodziny.
- Witajcie - powiedziała wadera - ty, Murko pewnie wiesz kim jesteśmy. Ty wilku - tu zwróciła się do Zefira - pewnie nie. Wiesz też Murko, że każdy członek twojej rodziny uciekł z naszej niewoli, jednak wam się to nie uda. Przed jaskinią będzie stać sześć wilków. Nie macie szansy ucieczki. Przyjdziemy do was jutro.
Spojrzałam na Zefira bezradnie. Wilki wyszły z jaskini a Zefir zapytał:
<Zefirze?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz