Próżno czekałem na pomoc. Płonne były moje nadzieje na ratunek. Czyżbym miał tu umrzeć? Czy nikt mi nie pomoże?
Straciłem rachubę. Ile godzin już tu leżę? Może raczej ile dni? Sam nie wiem...
Mimo tego że straciłem już nadzieję na ratunek, wytężałem słuch chcąc usłyszeć jakikolwiek głos. Może ktoś mnie szuka?
Kilka godzin później. Byłem słaby, głodny i spragniony. Przestawało mi już zależeć na życiu. Nagle usłyszałem głosy. To chyba głos Gai... Zacząłem krzyczeć.
- Pomooooocyy... pomoooo...
<Gaju?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz