Od Eclipse C.D Beryla

Po nieudanym polowaniu powróciliśmy do jaskini, oczywiście Andrei nam towarzyszył. Szliśmy w milczeniu. Od czasu do czasu spoglądałam ukradkiem na Andrei'a, gdyż wydawał się jakby miał coś na sumieniu. "Nie.. to pewnie moja wyobraźnia" - Pokręciłam przecząco głową a następnie wypuściłam powietrze nosem.

-Coś cię trapi? - Usłyszałam głos zza siebie

Skierowałam swój pysk w jego stronę

-A niby co masz na myśli Andrei'u?

Wilk przekręcił głowę a następnie znużony powiedział odwracając wzrok

-Czyli jednak nie

Nie wiedziałam o co dokładnie mu chodziło. Może to i lepiej? Wtedy z zamyśleń wyrwał mnie Beryl

-Andrei ma rację, wyglądasz na przybitą

-Eh. A jaka powinnam być skoro od dłuższego czasu nic nie jadłam?

-To zrozumiałe.. - Stwierdził cicho Andrei

-No cóż... - Powiedział z dość radosnym nastawieniem Beryl - Jak nie dzisiaj, to jutro - Zamerdał ogonem

-Ale jutro to nie dziś - Mruknęłam ze smutkiem w głosie

-Zgadzam się z tobą! - Powiedział trochę raźniej Andrei który zbliżył się do nas

-Coś ty taki zgodny? - Syknęłam zdziwiona

-A nie mogę?

-Ach już przestańcie, to nie czas i miejsce na kłótnie! - Pokręcił głową Beryl lecz po chwili zaśmiał się unosząc głowę - Czy wy też uważacie, że choć to wszystko było daremne, to i tak się świetnie bawiliśmy?

Ja i Andrei wymieniliśmy się spojrzeniami a następnie przenieśliśmy je równie zdziwione na Beryla

-Ale o co Ci teraz chodzi? - Powiedzieliśmy równo

On spojrzał się na nas z miną "czy ja coś złego powiedziałem" lecz po krótkiej chwili zaśmiał się. Wtedy przed nas wyskoczył dzik. Ogromny, lecz ranny. Ledwo stał na nogach. Chwiejnie przemieszczał się z jednej strony drogi na drugą. Wtedy Beryl spojrzał się na nas

-A widzicie? Jednak cuda się zdarzają!

Tuż po tym dzik leżał już martwy przygnieciony pod ciężarem Beryla. Podbiegłam do niego truchtem i ucałowałam go w policzek

-No cóż, tyle z naszego spotkania - Powiedział sucho Andrei odwracając się od nas

-A ty gdzie? - Zapytałam po czym podbiegłam do niego - Przecież poszliśmy razem na polowanie, więc teraz zjesz z nami

-Ale nie mam na to ochoty... - Odwrócił swój łeb

-Och już taki nie bądź! - Powiedział ironicznie Beryl

Andrei tylko w odpowiedzi prychnął lecz już nie dawał się dalej namawiać. Poszliśmy do naszej jaskini gdzie we trójkę spożyliśmy syty posiłek

<Beryl? Znów przepraszam za tak długie oczekiwania na odpowiedź z mojej strony :P>